เห็ดแครง

เห็ดแครง

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Schizophylum commune Fr

ชื่ออื่น : เห็ดตีนตุ๊กแก

ลักษณะทางพฤกษศาตร์: เห็ดแครงมีขนาดเล็กรูปร่างคล้ายพัด ที่ฐานมีก้านยาวประมาณ 0.1-0.5 ซม. ดอกเห็ดกว้างประมาณ 1-3 ซม. ผิวด้านบนมีสีขาวปนเทาปกคลุมอยู่ทั่ว ด้านใต้ของดอกมีครีบเป็นร่องสีน้ำตาลอ่อน ขอบดอกหยักคล้ายขอบเปลือกหอยแครง ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ เห็ดแครง

ฤดูกาล : ฤดูฝน

แหล่งปลูก : ขึ้นตามท่อนไม้ยางพาราและกิ่งไม้จำพวกสะตอ มะม่วงและกระถินณรงค์ มีมากแถบภาคใต้ของประเทศไทย

การกิน  :  เป็นที่รู้จักมากในแถบภาคใต้ พบมากบนท่อนไม้ยางพาราที่ตัดทิ้งไว้ มีคุณค่าทางโภชนาการ มีคาร์โบไฮเดรตและโปรตีนสูง นิยมนำมาแกงคั่วกับปลาย่าง หรือนำมาย่างโดยโขลกพริกขี้หนู ข่า ตะไคร้ ขมิ้น พริกไทย แล้วนำเห็ดแครงผสมลงไป พร้อมด้วยมะพร้าวขูด และไข่ไก่ แล้วห่อด้วยใบตองนำไปปิ้งกับเตาถ่าน และนำมาทำ แกงสมรม ซึ่งเป็นแกงที่ขาดไม่ได้ สำหรับงานบุญสารทเดือน

สรรพคุณทางยา: ช่วยขับปัสสาวะ ต่อต้านการเจริญเติบโตของเซลมะเร็ง